Czy stosowanie sedacji jest bezpieczne? – Czy Pacjent pozostaje narażony na jakiekolwiek ryzyko?

Sedacja wziewna jest metodą niezwykle bezpieczną i możliwą do zastosowania u większości osób. Sedacja wziewna N2O/O2 jest metodą, w której wykorzystuje się mieszaninę N2O i tlenu w proporcji zazwyczaj ok. 40% N2O i 60% O2, a mieszanina gazów podawana jest za pomocą specjalnie opracowanego do tego celu mieszalnika posiadającego blokady uniemożliwiające podanie mniejszej ilości tlenu niż 30% oraz całkowitą blokadę N2O w przypadku braku tlenu w butli.

Warto zwrócić uwagę na to, że jest to nawet więcej, niż ilość tlenu zawartego w powietrzu atmosferycznym. Jednakże, w razie wystąpienia jakiegokolwiek problemu, lekarz prowadzący może w każdej chwili zastosować u Pacjenta tlenoterapię poprzez zamknięcie dopływu podtlenku azotu i podawanie czystego tlenu.

Podtlenek azotu zawarty w mieszaninie bardzo łatwo dyfunduje do osocza przez pęcherzyki płucne, nie łączy się z hemoglobiną i nie podlega przemianom w organizmie. Gaz obecny jest w tkankach i krwi na zasadzie nasycenia, dlatego w stanie niezmienionym bardzo szybko zostaje wydalony z organizmu (drogą oddechową i w znikomej ilości przez skórę). 95% podtlenku azotu zostaje usunięta z organizmu już po 5 minutach, pozostałe 5% znika po kolejnych 20 minutach.

Wskazania:

• Silny strach przed leczeniem, zarówno u dzieci jak i dorosłych
• Utwalona dentofobia
• Silny odruch wymiotny
• Nadpobudliwość nerwowa
• Zabiegi związane z przewidywanymi nieprzyjemnymi odczuciami pacjenta
• Długie, monotonne lub szczególnie nieprzyjemne zabiegi chirurgiczne, protetyczne, wyciski szczęki u osób z silnym odruchem wymiotnym

Stany chorobowe, w których wskazane jest użycie sedacji wziewnej jako metody z wyboru:

• Astma – N2O nie powoduje podrażnienia układu oddechowego. Zmniejszenie stresu wpływa na obniżenie ryzyka ataku. W mieszance oddechowej podawanej pacjentowi znajduje się ok. 60% tlenu. Poprawia to sprawność oddychania i samopoczucie pacjenta.
• Padaczka – zmniejszenie stresu wpływa na zmniejszenie ryzyka ataku.
• Choroby serca – brak wyraźnego wpływu N2O na układ sercowo-naczyniowy. Pacjent otrzymuje zwiększone stężenie tlenu (ok. 60%). Wskazania pulsoksymetru pokazują wtedy ok. 100%. Więcej tlenu dociera do naczyń wieńcowych. Ponadto nie zwiększa się zapotrzebowanie na tlen z powodu braku stresu.
• Nadciśnienie krwi – Brak wpływu N2O na układ naczyniowy. Zmniejszenie lęku i stresu zabezpiecza przed nieoczekiwanym wzrostem ciśnienia krwi w czasie zabiegu.
• Hemofilia – dzięki użyciu N2O można w pewnych przypadkach uniknąć konieczności wykonywania ukłucia igłą.

Przeciwwskazania:

• Przeziębienie, przerost migdałków gardłowych – niedrożności górnych dróg oddechowych
• I trymestr ciąży
• Choroby psychiczne
• Stwardnienie rozsiane, porfiria, miastenia gravis
• Roztrzenie oskrzelowe, rozedma płuc
• Alkoholizm
• Brak współpracy pacjenta